Maandag de 10 januari 2011
(PI's: Yannis Papastamatiou (FLMNH), Alan Friedlander (Universiteit van Hawaii), Jennifer Caselle (Universiteit California Santa Barbara), Christopher Lowe (California State University Long Beach)
Tal van mariene toppredatoren in verval zijn geraakt de hele wereld. Kwantificeren van de effecten van deze dalingen vereist een begrip van de ecologische rol van verschillende trofische groepen van vissen in gebieden waar de menselijke invloeden zijn laag (dat wil zeggen een ecologische baseline). Echter, er zijn maar heel weinig gebieden waar de impact van de mens niet zijn gevoeld. Een uitzondering na (tot op zekere hoogte) is Palmyra Atoll, in de centrale Stille Oceaan. Vanwege zijn afgelegen natuur, zijn status als een Amerikaanse federale Wildlife Refuge, en de afwezigheid van een menselijke populatie, Palmyra heeft een lage niveaus van antropogene invloeden en vervolgens zijn er hoge aantallen van de top predatoren zoals haaien.
